God is dood ?!

God is dood?! 

Er zijn twee manieren voor een mens om tussen de innerlijke wereld en de buitenwereld terecht te komen. De ene is kunst en de andere is religie, dus het geloof in het wonder. Alleen in dit tussengebied is de mens in staat om te genieten. Genieten is niets anders dan bewust waarnemen, zodat onze gedachten en gevoelens samensmelten met de ervaringen van buiten. Als je bijvoorbeeld iets lekkers eet en daarvan geniet, kom je in de wereld van kunst en geloof terecht. Echt iets proeven is een kunst. Puur genieten is een kunstvorm. Geloof en kunst gaan hand en hand samen, want het zijn allebei verbeeldingen.

Geloven in een God is hetzelfde als puur genieten van het leven zonder dat je afleidingen nodig hebt. Geloven in God is geloven in het wonder. Je laat al het onbelangrijke los en geeft toe dat je een mens bent. Voor een sterk geloof in een God heb je veel verbeeldingskracht nodig. Voor een gezonde religie is dus veel creativiteit, vertrouwen, positief denken, doorzettingsvermogen, nederigheid, liefde, hoop, geloof en wilskracht nodig. Geloven gaat niet vanzelf. Het is vaak hard werken. Dit zijn dezelfde vaardigheden die een kunstenaar nodig heeft om kunst te maken. Als je werkelijk gelooft in een God, dan ervaar je de wereld net zo als een kunstenaar of als een kind. Je ziet de wereld weer als een wonder. Je kiest als mens je eigen realiteit en waarom zou je kiezen voor een onnatuurlijke vorm die niet echt hoopvol is. Als kind had je nog het gevoel dat het leven één prachtig mooi wonder is. Door andere mensen ben je de werkelijkheid anders gaan zien. Als je dat doet in onze maatschappij, dan wordt je steeds oppervlakkiger. Je hebt dan alleen nog lengte en breedte in je leven, maar je mist de onmisbare diepte. Diepte geeft inhoud aan je leven. Deze diepte is altijd onzichtbaar. Als je alleen wil en kan geloven wat je aan de oppervlakte kunt zien en aanraken, dan zul je deze missende diepte willen opvullen op een onnatuurlijke manier. Je zoek afleidingen en blijft op de vlucht.

Een mens heeft een goed/slecht mechanisme in zijn systeem. Alles waar we echt, dus zonder afleidingen, van genieten voelt goed. Het voelt automatisch slecht als het ons geen goed gevoel geeft. Waarom kiezen we niet voor een diepte die ons een super positief gevoel geeft? Een gevoel waar we elk moment van de dag van kunnen genieten. Als je de missende diepte in je leven wil creëren, dan moet je nu eenmaal kiezen voor een onzichtbare werkelijkheid. Je kiest dan of je het dan wil of niet automatisch voor het wonder, dus voor God. Je kunt alleen diepte ervaren als je kunt loslaten, geloven en vertrouwen.

Mensen vinden het daarom niet meer zo gemakkelijk om in een God te geloven. Ze missen de diepte die de verbeeldingskracht ons kan geven. Ze werken, presteren, begeren en consumeren waardoor ze het wonder niet meer zien. Ze vinden God zelfs dom of belachelijk. Het voelt voor hen net als weer geloven in Sinterklaas. God is voor velen een sprookje geworden. We hebben ook een maatschappij gecreëerd waar geen ruimte is voor onze creativiteit en verbeeldingskracht. Alleen wat we zien, kunnen aanraken, bestaat echt en de rest vinden we fantasie. Het moet dus altijd wetenschappelijk bewezen zijn dat het er is. We zijn het kind in ons kwijtgeraakt en dat is het ergste wat er in je leven kan gebeuren. De hoogste graad van volwassenheid is niets anders dan het kind in jezelf kunnen beschermen met het bewustzijn van een volwassene. Als jong en oud tegelijk ga je de wereld door. Als dat kind op de achtergrond verdwijnt ben je overgeleverd aan een oppervlakkige serieusheid. Kind zijn geeft diepte in je leven dankzij de verbeeldingskracht. Je kunt het wonder in en om je niet meer toegeven als het kind weg is en kan er geen deel meer van uitmaken. De diepte is verdwenen. Kinderen willen de diepte in. Ze willen fantaseren en experimenteren. Deze levenslust moet je koesteren of weer opwekken. Van positief geloven of fantaseren word je vitaal.

Als volwassene kunnen we tegenwoordig hoogstens nog geloven in voor ons realistische, voorspelbare dingen. We geloven dat we morgen weer mogen opstaan of dat we het weekend nog mogen meemaken. Daar twijfelen we vaak niet aan, maar ook dat is een geloof. Je kunt alleen maar geloven dat je vrouw en kinderen van je houden. Je kunt het niet concreet bewijzen. Ook voor deze zaken is een sterke verbeeldingskracht nodig. Je stelt je een bepaalde werkelijkheid voor, maar je kunt nooit bewijzen of het echt zo is. Een geloof in een God werkt precies zo, maar dan maak je van dit geloven een ware levenskunst. Een religie is een ambacht dat een positief geloof in het leven produceert. Het is dagelijks hard werken, want levenskunst heeft veel positieve inzet nodig.

Geloven in iets wat je niet kunt zien, ruiken of aanraken is bijzonder, want je creëert en andere dimensie. Door de diepte die ontstaat krijgt je leven inhoud. Daar is veel passie voor nodig. Door te geloven voelt de wereld uit onze verbeelding als werkelijkheid aan. Het is een vorm van positief denken. Je creëert ruimte in je leven. Alles in je en om je heen veranderd weer in een wonder. Je voelt weer dat heerlijke kinderlijke gevoel van vrijheid, thuis en geborgenheid. Daar zijn we uiteindelijk allemaal naar opzoek.

Jeroen Boerstra