Het kompas naar Tussenland

Het kompas naar Tussenland
Als je verdwaald bent is het handig om een kompas bij de hand te hebben om de weg naar huis te vinden. Daarom heb ik mijn best gedaan om een kompas te maken die je richting Tussenland stuurt. Dit kompas wijst alleen de juiste richting aan. De reis moet je helemaal alleen maken. Het is uiteindelijk de bedoeling dat we ons natuurlijke pad vinden en volgen. Door je blinde vlekken, valkuilen en schaduwkanten te ontdekken en te accepteren kom je erachter in welke richting je nu gaat. Om het natuurlijke pad te vinden is het noodzakelijk om bij te sturen. Door gebruikmaking van het filtersysteem kom je al een heel eind. De minimaliseert hierdoor alle invloeden van buiten en binnen die het juiste pad vaak ongemerkt blokkeren. We moeten dus veel puinruimen en dat kost veel mentale zweet en tranen. Probeer te achterhalen welke weg je nu bewandeld. Wees er vooral van bewust van dat je jezelf heel gemakkelijk voor de gek aan het houden bent. Eerlijk zijn tegen jezelf is een ware levenskunst. Het is belangrijk om alle mogelijke levensrichtingen die het levenskompas kan aangeven nader te beschouwen. 

Met de klok mee:

Het natuurlijke pad

Door het oude los te laten kom je in een nieuwe werkelijkheid terecht die nog totaal leeg is. Deze leegte is gemaakt door pure vrijheid. Pure vrijheid ervaar je als bodemloosheid en chaos. Door de toepassing van het natuurlijke creatieproces kunnen we deze chaos en leegte opvullen en deze ordenen op een voor jou natuurlijke manier. Voordat je met het grote werk (je leven) begint is het noodzakelijk om inzicht te krijgen in het creatieproces. Door beeldtaal te leren verstaan en toe te passen kun je uit alle nieuwe ervaringen nieuwe kennis halen. Door deze nieuwe kennis toe te voegen aan bestaande kennis krijg je nieuwe inzichten, ideeën, oplossingen en antwoorden. Je ziet de dingen niet meer hoe ze zijn, maar wat ze kunnen worden. Daarmee ga je aan de slag. 

Er zijn drie vormen van een natuurlijk creatieproces. Je spreekt over een innerlijk creatieproces als je in je hoofd nieuwe ideeën, inzichten, oplossingen en antwoorden aan het creëren bent. Je bouwt als het ware een Tussenland in je hoofd. Het tussen creatieproces is een natuurlijke samenwerking tussen je binnenwereld en de buitenwereld. Hiermee bouw je een eigen Tussenland in je omgevingswereld. Er bestaat tenslotte ook een natuurlijk creatieproces dat buiten jou om gaat. De natuur om ons heen gaat z'n eigen gang waar we geen vat op hebben. 

De twijfelaar

Deze levensrichting lijkt nog niet zo verkeerd, want het zit vrij dicht bij het natuurlijke pad. Bedenk wel dat hoe langer je deze richting aanhoudt, hoe verder je van het natuurlijke pad komt af te staan. Wat in het begin nog centimeters waren, worden na verloop van tijd kilometers. Het is belangrijk dat je je daadkrachtig gaat opstellen. Durf een keuze te maken en ga daar helemaal voor. Doordat je erachter komt dat je een heleboel fouten maakt, weet je zeker dat je op je natuurlijke pad terecht bent gekomen. Het natuurlijke pad is een enorme slingerweg met bergen en dalen. Er komt van alles op je pad. Door te twijfelen of je wel het goede pad hebt gekozen geef het kompas weer de verkeerde levensrichting aan. Elke twijfel is een vorm van angst. Neem een levensrichting altijd met volle overtuiging. Als je op een moment vast komt te zitten of het voelt niet meer goed, dan moet je van richting veranderen. Probeer wel zo eerlijk mogelijk tegen jezelf te zijn dat je dit niet uit angst doet. Angst misvormd meestal de waarheid, dus de werkelijkheid. Wees daarom altijd op je hoede. De meest angstige weg is meestal de natuurlijkste en juiste weg. 

Onzeker

Door te veel te twijfelen wordt je onzeker. De pijl van het levenskompas wijkt dan verder uit. Je neemt meer afstand van je natuurlijke levenspad. Door onzekerheid heb door het andere of anderen de vaste grond onder je voeten vandaan laten halen. Je geeft ze de macht om dat te doen. Je bent gaan zweven en houdt je krampachtig vast aan iets wat niet van jou is. Onzekerheid verkrampt en zoekt naar houvast. Door deze houvast te vinden bij anderen of het andere raak je jezelf langzaam kwijt. Je moet er zelf voor zorgen dat je weer grond onder je voeten krijgt. Dit is nog niet zo gemakkelijk. Alleen als je weet dat angst de grote boosdoener is, dan ga je weer een stukje richting het juiste pad op. Angst is in dit geval in bijna alle gevallen een schijnangst. Je hebt deze angst zelf gemaakt met al je creativiteit en verbeeldingskracht. Je hebt een misvormd beeld van jezelf, de anderen en de wereld gecreëerd. Door dit valse zelfbeeld wordt je onzeker. Met beeldtaal maken wij de werkelijkheid die wij als realiteit ervaren. Je tekent de werkelijkheid die in je hoofd zit. Je kunt deze beelden ook veranderen door een blanco vel papier te pakken en deze werkelijkheid helemaal te veranderen. Dit kun je ook in je hoofd doen, maar door te tekenen op papier wordt deze nieuwe werkelijkheid voor jou zichtbaar en dus ook tastbaar. 

Angstig

Stel dat je niets doet aan je onzekerheid, dan loop je het risico om alleen nog maar angstig door het leven te gaan. Dit houdt geen mens vol, dus begin je jezelf langzaam maar zeker voor de gek te houden. Je waait met alle winden mee, maar dat heb je zelf niet meer door. Je hebt de waarheid over je gedrag weggestopt en zoekt overal bevestiging om maar niet in de spiegel te hoeven kijken. Je wereldje wordt ongemerkt steeds kleiner. Je probeert je op veilige gebieden nog af te zetten zodat je bangigheid niet zo opvalt. Je probeert zo stoer voor jezelf over te komen, maar diep in jezelf weet je dat je leeft in een leugen. Het grootste gevaar van angstige mensen is dat ze denken dat ze oprecht en eerlijk zijn. Doordat ze zichzelf voorliegen staan ze ver van zichzelf af. Jammer genoeg volgt de grootste groep mensen nog deze levensrichting. Ze kiezen voor een veilige plek in de grote mensengroep, de maatschappij. Deze mensen zijn voor hun gevoel oprecht, maar hun daden komen hier niet mee overeen. Ze geloven dus oprecht in hun eigen leugens die ze over zichzelf verkondigen. Een angstig mens kan dus nooit integer zijn, want wat ze doen, voelen en zeggen is niet wie ze zijn. Het is daarom ook heel moeilijk om toe te geven dat je een angstig mens bent, want je hebt de werkelijkheid totaal verdraait om alle angsten maar niet te hoeven voelen. De enige manier om van levensrichting te veranderen is door toe te geven dat je een angsthaas bent en dat je nu voortaan een angstzoeker bent. Je gaat dan bewust op zoek naar angsten doet er alles aan om ze te overwinnen. Ik heb ook vele paniekaanvallen gehad tijdens deze bezigheid, maar telkens ontdekte ik een nieuwe leugen van mezelf. Zo pel je jezelf langzaam af tot je weer op je natuurlijk pad terecht bent gekomen. Angsten horen altijd bij het leven, maar je moet er voor zorgen dat ze je leven niet meer beheersen.

Volger

Doordat veel mensen hun hele leven hebben dichtgetimmerd om maar zoveel mogelijk angsten buiten de deur te houden, kun je nog maar één ding doen en dat is het smalle pad dat overblijft volgen. Je leeft met oogkleppen op. Zonder dat je het doorhebt loop je andere angstige mensen achterna. Ze houden elkaar krampachtig vast om maar niet buitengesloten te worden. Ons huidige leefsysteem zorgt ervoor dat je vroeg of laat een volger wordt. Je wordt hulpeloos, bang en afhankelijk van anderen. Je leven staat in het teken van goedkeuring, controle en veiligheid. Je vraagt altijd een bepaalde vorm van goedkeuring. Als dat even niet lukt dan zoek je de controle over anderen of situaties. En als laatste vangnet probeer je alles veilig te stellen in je leven. Je bent een ware volger geworden van het pad dat is ontstaan tussen de hoge angstmuren en alleen op deze manier kun je nog functioneren in het leven en in de wereld. Je voelt, denkt, doet, beleeft en ervaart alles op de automatische piloot. Door opleidingen, status, aanzien, nuttigheid, serieusheid en promotie lijkt het alsof je je verder ontwikkeld, maar in werkelijkheid stop je je hoofd steeds dieper in het zand. Je ontwikkeld je alleen steeds meer als een volger en de weg naar je natuurlijke pad wordt steeds moeilijker om terug te vinden.

Gevangen

Als gevolg van de vorige levensrichting kunnen we doorschieten en onszelf gevangen zetten. We beginnen dan merkbaar last te krijgen van ons volgzame gedrag. Opgekropte gevoelens en gedachten worden niet op een natuurlijke manier geuit. Dit zijn we totaal verleerd. Gevoelen die niet tot uitdrukking komen zorgen ervoor dat we een gevoel niet meer kunnen herkennen. We stompen van onszelf af. Langzaam wordt onze belevingswereld steeds kleiner. Uiteindelijk blijft er nog een klein hokje over. We worden somber, raken verbitterd en trekken ons het liefst vaak terug. We kunnen onszelf bevrijden als we deze droefheid kunnen omzetten in kwaadheid. In dit stadium zijn mensen bang om deze kwaadheid los te laten, want het voelt als een bom die op uitbarsten staat. Toch is dit de enige manier om deze destructieve levensrichting te verlaten. We moeten wel het moment van ontploffen zorgvuldig kiezen. Het moet niet zo zij dat je je omgeving kwaad doet. Begin met het uiten op papier. Schijf en teken het van je af. Zorgt dat je veel huilt en sport. zet alle verdriet om in kwaadheid en alle kwaadheid om in iets creatiefs. Kwaadheid is een oerkracht waardoor je alles kunt maken. Je kunt vanuit hier in één klap op je natuurlijke levenspad terecht komen. Zing en dans alle frustraties en bitterheid van je af. Alle natuurlijke krachten zijn vervormbaar. Dat is de gave van ieder mens. Je hebt een keuze om zelf te bepalen wat je met een bepaalde kracht doet. Je kunt kwaadheid of verdriet omzetten in een prachtig lied. Je kunt het dansen, schrijven, schilderen, tekenen, uitbeelden, omzetten in positieve acties en het ombouwen tot iets waar je zelf voor kiest.

Depressie

Dit is een benaming voor een stemmingsstoornis die zich kenmerkt door een verlies van levenslust of een gevoel van zware neerslachtigheid. Doordat je jezelf langdurig gevangen hebt gezet ontstaat er een heftige vorm van hopeloosheid. Je hebt dan totaal geen hoop meer en alle lichtpuntjes zijn verdwenen. Tijd heelt nu geen wonden meer, omdat je tijd op de verkeerd manier bent gaan gebruiken. Je wordt naar de bodem getrokken en hebt geen idee hoe en waar je de kracht kunt vinden om jezelf uit de put te trekken. Alleen door de natuur in jezelf en om je heen op te zoeken kun je de weg terug vinden naar je natuurlijke pad. Je moet in dit stadium wel alles op alles zetten, want als de ziekte je eenmaal te pakken heeft, dan laat ze je niet zomaar meer los en ben je nog verder van huis. Alleen datgene wat oorspronkelijk is zoals de natuur, kunst, muziek, bomen, planten, dieren, integere mensen of God, kunnen je helpen met dit gevecht. 

Ziek

We kunnen ons lichamelijk en geestelijk behoorlijk ziek maken. Als ons leven deze richting opgaat, dan zijn we nog maar een kleine stap verwijderd van onze geestelijke en/of lichamelijke dood. We voelen ons op deze weg totaal machteloos en zien geen uitweg meer. Doordat we zo ver van ons natuurlijke pad verwijderd zijn gaat de natuur z'n eigen gang om ons eens flink te waarschuwen. We worden ziek als we alle natuurlijke krachten krampachtig proberen te onderdrukken en te negeren. Beschouw deze ziekte als je laatste kans om er iets aan te doen voordat het echt te laat is. Je kunt je door ziekte zielig voelen en dit kan omslaan in zelfmedelijden. Je maakt jezelf wijs dat er niets meer aan te doen is en gebruikt dat als excuus om het bijltje erbij neer te leggen. Je geeft de wil om te leven en zelf de verantwoordelijkheid te nemen op. Ziekte is pijn, ellende, verdriet, verbitterdheid, kwaadheid, moeheid in één. Doordat we niets hebben gedaan met deze levenskrachten is er ziekte ontstaan. Om onszelf te genezen moeten we al deze krachten dus een voor een bij langsgaan om er uiting aan te geven. We moeten dus alles doen wat met uiten te maken heeft. Door dit te uiten lijkt het alsof je wordt verscheurd. Je gaat letterlijk door de grond heen. Het is een enorme strijd die je moet leveren om het genezingsproces in gang te zetten. Laat het dus niet tot ziekte komen. Wanneer je een oerkracht in jezelf ontdekt, uit het dan op een veilige opbouwende, dus creatieve manier. 

Apathisch

Apathie is het gebrek aan emotie, motivatie of enthousiasme en kan voorkomen bij verschillende psychische stoornissen zoals anorexia nervosa, autisme, depressies of uitputtingsverschijnselen. Je bent dan levensmoe geworden. Er valt voor je gevoel niets meer aan te doen. Veel mensen willen en kunnen dan ook niet meer leven. Het leven is één grote duisternis geworden en de enige weg naar bevrijding hiervan lijkt dan nog de dood. Je hebt professionele hulp nodig om hier weer uit te komen. Dit lukt niet meer op eigen kracht. 

Tegen de klok in:

Koppig en eigenwijs

Mocht de wijzer van het levenskompas naar deze richting wijzen, dan zit je al aardig in de goede richting. Jonge mensen kunnen soms heel eigenwijs zijn, omdat ze levenservaring missen en hierdoor nog kortzichtig naar het leven kijken. Door op een natuurlijke manier alle ervaring om te zetten in nieuwe kennis kom je op het goede pad terecht. Het is dan wel noodzakelijk om niet vast te blijven zitten in alle eigen bevindingen. Het natuurlijke pad vind je alleen als je flexibel met je meningen en overtuigingen omgaat. Een natuurlijk inzicht, idee, oplossing, antwoord, mening, overtuiging is van tijdelijke aard. Ze zijn gevormd door een bepaalde samenstelling van ervaringen en kennis. De waarheid is als het leven zelf en deze veranderd elke seconde van de dag. Door steeds nieuwe kennis en ervaringen aan je waarheid toe te voegen zal het steeds veranderen. Alleen als je de stroom van nieuwe ervaringen en kennis stilzet, dan blijft de waarheid, je mening en je overtuiging gelijk. Het is dus goed om tijdelijk even koppig en eigenwijs te zijn, maar je moet hier niet in vast blijven zitten. Het is beter om deze oerkracht om te vormen tot wilskracht (volharding). Alleen met wilskracht kun je je eigen koppigheid doorbreken. Ik heb het hier over onze universele wil. Die boven alle lagere vormen (koppigheid, eigenwijsheid, hebzucht, begeerte) van willen staat.

Egoïstisch

Voor je het in de gaten hebt gaat ons superego er als een speer vandoor. We zijn nu niet meer eigenwijs of koppig, maar we zetten deze krachten om in daden en gedrag. Egoïstische mensen zien zichzelf als het middelpunt van het universum. Ze kunnen hierdoor niet naar zichzelf kijken van een afstand. Ze zien en ervaren alles om zich heen puur vanuit zichzelf en nooit vanuit een ander perspectief. Egoïsme is ook een vorm van angst. Mensen die hier last van hebben handelen alleen nog uit eigenbelang. Ze zijn bang om iets te kort te komen. Dit komt omdat ze een onaangename  leegte in zichzelf voelen en daar geen raad mee weten. Ze hebben niet in de gaten dat ze zichzelf door dit gedrag enorm pijnigen. Doordat ze alleen op zichzelf zijn gericht kunnen ze ook hun gevoelens alleen nog maar vanuit eigen perspectief begrijpen. Alle gevoelens komen voort uit de vreselijke leegte. Ze kunnen hun gevoelens hierdoor niet meer delen en laten samensmelten met anderen. Alles staat in het teken van het opvullen van. Iets delen maakt ze dus bang, want dan valt er niets op te vullen. Er ontstaat als het ware een relatiestoornis. Doordat hun eigenwijsheid is doorgeschoten zijn ze het saamhorigheidsgevoel en het contact met de buitenwereld kwijtgeraakt. Egoïstische mensen zijn dus hele eenzame mensen die vastzitten in de leegte in hun hart. Ze staan los van hun natuurlijk zelf. Elk mens heeft het nodig om te delen om zo een eerlijke relatie tot stand te brengen. Door deze vorm van angst ontstaat er een muur tussen jezelf en de buitenwereld. De leegte wordt alleen maar groter en kan alleen nog door alternatieve manieren worden opgevuld. 

Ook mensen die heel egoïstisch, hebberig en begerig zijn, zijn juist heel gevoelig. Ze hebben niet geleerd hoe ze op een natuurlijke manier met onze aangeboren leegte moeten omgaan. Dus het is heel logisch dat we of heel egoïstisch of juist altruïstisch worden. Gedrag dat iemand uitvoert ten gunste van een ander en ten koste van zichzelf is precies het omgekeerde gedrag van die van een egoïst. Daarom is het goed om te weten in welke richting de wijzer van jouw levenskompas naartoe wijst om je leven te kunnen bijsturen.

Narcist 

Een narcistische persoonlijkheidsstoornis is tweezijdig. Aan de ene kant staat een opgeblazen gevoel en zucht naar bewondering centraal en aan de andere kant is er sprake van een extreem gevoel van minderwaardigheid en onzekerheid. Narcistisch gedrag is vaak lastig te herkennen. Mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis vertellen over het algemeen graag over hun probleemloze leven, grootse toekomstplannen en buitengewone prestaties en capaciteiten. En wanneer je zo iemand oppervlakkig kent, kun je dan ook erg onder de indruk raken van zo’n getalenteerde persoonlijkheid.

Een aantal narcisme kenmerken op een rij:

• Mensen met narcisme zijn ervan overtuigd dat zij meer ‘bijzonder’ zijn dan andere mensen. Dit laten zij ook graag aan anderen merken.

• Iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis wil constant bewonderd worden. Hij of zij geniet daar enorm van.

Nog meer narcisme kenmerken:

• Een narcist heeft vaak een gebrek aan empathie.

• Gespeeld charmant zijn

• Verslaafd aan aandacht krijgen

• Agressief gedrag vertonen

• Gebrek aan emoties

• Een groot ego

• Macht willen hebben

• Gebrek aan berouw of schuldgevoelens

• Extreem jaloers zijn

Maar er zijn nog meer narcisme symptomen, want diep vanbinnen zijn mensen met narcisme vaak eenzaam, kwetsbaar en hebben ze een groot minderwaardigheidsgevoel. Mensen met narcisme kenmerken zijn dan ook erg gevoelig voor krenking en afwijzing. Kritiek op hun gedrag leidt in hun gedachte vaak direct tot het onderuithalen van hen als persoon. Ze reageren in dit soort gevallen vaak met woede, maar verbergen daarmee de onmacht, onzekerheid en schaamte die ze diep van binnen voelen. Daarbij komt dat ze grote moeite hebben met het verdragen van echte intimiteit, omdat dan ook wordt verlangd dat je je kwetsbaarheid kan tonen en je klein mag zijn.

De zojuist beschreven kanten van de medaille gelden overigens niet voor alle mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Bij sommige van hen blijft de ‘grootse’ kant meer op de achtergrond en zien we juist meer de minderwaardige kant aan de oppervlakte, waarbij zij nog steeds erg op zichzelf gericht zijn. Mensen met narcisme zijn vaak veel energie kwijt aan hun gevoel van minderwaardigheid en hebben weinig oog voor anderen en hun eigen gevoelens. Toch voelen ze zich ook speciaal en uniek, waarbij ze vanuit hun minderwaardigheid kunnen denken dat ze bepaalde dingen niet hoeven doen, gewoon omdat ze er recht op hebben.

Wellust

Als wellust mensen in z’n greep krijgt, zal hij alles vernietigen: hun verstand, hun intiemste relaties, hun reputatie en zelfs hun lichaam.” Door wellust staat alles in je leven in het teken om al je behoeften te bevredigen. Je walst over alles en iedereen heen om dit voor elkaar te krijgen. Wellust heeft twee betekenissen: zielsgenot en zingenot. Dit zegt al iets van haar tweevoudige uitdrukking, psychisch en lichamelijk, die echter door elkander of elkander afwisselend in iemand aanwezig kunnen zijn. Het is voor deze mensen een gewoonte geworden om de leegte die ze voelen met genotsmiddelen op te vullen. Hierdoor krijgen ze een misvormd beeld van de werkelijkheid. Ze leven is een werkelijkheid waarin alles precies zo moet gaan als ze zelf willen. Als dit niet gebeurd, dan worden ze kwaad. Als iets hun behoefte niets bevredigd, dan gaan ze protesteren. Deze mensen leven zeer eenzijdig. Bij alles in hun leven kijken ze alleen naar het nuttigheidsaspect. Als het niet nuttig is, dan heeft het geen waarde. 

Ze zijn het narcisme eigenlijk voorbij, omdat ze nu ook daadwerkelijk alles op alles zetten om hun omgeving precies te laten doen wat ze willen. Ze drijven hun zin door ten koste van alles en maken een grote puinhoop van hun leven. Als ze op één op andere manier toch de controle krijgen over de anderen, dan zijn ze een dictator. 

Dictator
Als wellustig narcistisch mensen toch op één of andere manier hun zin krijgen, dan willen ze niet anders meer dan de absolute macht.  Ze hebben de smaak te pakken en streven op hun manier  naar volledige en onbegrensde alleenheerschappij. Met minder nemen ze geen genoegen. Een dictator is een onderdrukkend persoon die genadeloos afrekent met andersdenkenden. Bijna altijd verrijkt de dictator zichzelf en gelijkgestemden om hem heen ongelimiteerd, waarbij de rijkdommen van anderen als persoonlijk eigendom worden gezien. 

Kwaadaardig
Als een dictator niet krijgt wat hij wil, dan wordt hij of zij kwaadaardig. Ten koste van alles wil hij of zij de controle terug krijgen. De enige manier is een dwingende kwaadaardige manier. Hij probeert dan het meest dierbare van iedereen af te nemen. Hoe meer pijn de andere heeft, hoe beter. De leegte heeft een oneindige diepte gekregen en het maakt deze persoon niets meer uit hoe ver hij moet gaan om het te vullen. 

Ziek
Uiteindelijk richt deze persoon zichzelf ten gronde. Hij wordt geestelijk en lichamelijk doodziek en gaat er aan onderdoor. Als we nu in dit stadium nog steeds niet beseffen dat we ver van ons natuurlijke pad afstaan, dan komen we in een aflopende spiraal terecht. De weg terug is dan haast onmogelijk. Door berouw, acceptatie en jezelf te vergeven maak je een eerste stap naar genezing. 

Het is natuurlijk zo dat we nooit we nooit helemaal op ons natuurlijke pad lopen. We zo draait de wijzer van ons levenskompas vaak alle kanten op. Dat hoort nu eenmaal bij ons mens zijn. Het is wel van belang om steeds weer te zoeken naar de juiste balans in ons leven, zodat we uiteindelijk steeds weer uitkomen op ons natuurlijke pad.

Jeroen Boerstra