De Angstmuur
- door Jeroen Boerstra
- •
- 01 okt, 2018
- •
De Angstmuur

De Angstmuur
Een mensenleven bevindt zich in een wereld van oneindig veel tegengestelden. Het is onze levenstaak om tussen al deze variabele parameters de juiste instelling te vinden die perfect bij ons past. Alleen zo komen we er achter wie we zijn en wat onze taak is in het leven. De enige manier om dit te doen is door zoveel mogelijk instellingen uit te proberen. We moeten alle variaties uitproberen. Tijdens het experimenteren komen we in verschillende situatie terecht. Het duurt een hele tijd voordat je bepaalde instellingen begint te herkennen. Het gevoel en het verstand moeten op elkaar ingespeeld zijn. Door deze samenwerking ontdek je langzaam wat wel en wat niet bij je past.
Je moet het jezelf dus moeilijk maken. Je moet zorgen voor problemen en deze als uitdagingen en kansen gaan zien om je verder te ontwikkelen. De moeilijkste weg is altijd de creatiefste weg. Mensen zijn tegenwoordig meer dan ooit geneigd om altijd de weg van de minste weerstand te nemen, dus de gemakkelijkste weg. Alle uitvindingen die tegenwoordig worden gedaan staan ook meestal in het teken van het gemak. We krijgen het er makkelijker door. Iets heeft alleen nog bestaansrecht als het nuttig voor ons is, dus het ons leven gemakkelijker maakt. De noodzakelijke moeilijke dingen staan hierdoor steeds verder van ons af. We leven dus op een eenzijdige manier en dat staat onze ontwikkeling als mens in de weg. Onbewust worden we steeds angstiger. Angst beschouwen we ook als negatief en daar vluchten we voor. We hebben er alles voor over om maar geen angst te hoeven voelen.
Als je niet weet hoe je met angst om moet gaan, dan mis je de beleving van het leven zelf. Door alleen de zonnige kant van het leven te accepteren kun je je nooit verder ontplooien. Veel mensen doen niets anders dan streven naar genieten en geluk. Hierdoor slaan ze plank juist mis. Angsten zijn grenzen van je bestaan. Ze houden jou, je wereld en je leven klein. Je kunt niet meer groeien als mens als je achter deze angstmuren blijft staan. Angst is een geschenk, want zonder dit gevoel kan het leven geen avontuur, een ontdekkingsreis zijn. Achter elke angst vind je een schat die je leven zal verreiken. Achter elke angst vind je een nieuw inzicht, een nieuwe manier van denken en zijn. Achter elke angst ben je een grote stap verder. Het is dus juist de bedoeling om zoveel mogelijk angsten op te zoeken en deze muren te doorbreken op wat voor manier dan ook. Verdriet, pijn, kwaadheid en agressie helpen je om dit voor elkaar te krijgen. Deze gevoelens zijn niet gemaakt om je neer te halen, maar om je de superkracht te geven om de angstmuur te verslaan.
Een angstmuur is eng, omdat je er niet doorheen kunt kijken. Het is een donkere muur en je voelt je als een klein kind dat bang is voor het donker. In het donker slaat je fantasie op hol. Alles is mogelijk in het donker, dus ook alle vreselijke nare dingen. Zo fantaseren we onszelf steeds banger. We gebruiken al onze verbeeldingskracht, dus onze creativiteit om onszelf bang te maken. We kunnen deze kracht ook positief proberen te gebruiken. Stel je eens voor dat er een prachtige schat op jou ligt te wachten die je hele leven zal verrijken. Want in negenennegentig komma negenennegentig procent van alle gevallen is dat ook zo. De angst is meestal een leugen die je jezelf hebt aangepraat. Een mens is zo'n creatief wezen dat het zichzelf helemaal vast kan zetten met zijn verbeeldingskracht. Het is dan tijd om deze oerkracht totaal anders te gebruiken. Pijn moeten we omzetten naar verdriet en deze moeten we transformeren naar kwaadheid. Agressie helpt ons door een angstmuur heen te gaan. Zo maak je van kwaadheid een positieve kracht. Als je in je kwaadheid toch vlucht voor de angstmuur, dan heeft deze oerdrift je in zijn macht. Je bent dan de controle over je eigen leven kwijt geraakt.
Agressie is een regelaar. Het regelt de afstand tussen mensen en situaties. Je kunt hiermee alle angstmuren vernietigen. Een maal erdoorheen ben je weer een beetje ander mens geworden, want je hebt jezelf een stukje verder ontwikkeld.
Het leven is een groot natuurlijk creatieproces gemaakt door oneindige kleinere creatieprocessen. Als je kijkt naar een creatieproces, dan zijn er drie momenten waar je angstmuren tegen kunt komen: aan het begin, ergens halverwege of aan het einde van het proces. Je komt er achter wat voor type angstmens je bent. Ben je een slechte starter? Of misschien een paniekvogel halverwege. Het kan ook zijn dat je het moeilijk vindt om iets af te maken. Vroeg of laat kom je een angstmuur tegen en deze angsten laten je schaduwkanten en blinde vlekken zien. Je kunt dan hiervoor vluchten of vechten. Angsten overwinnen is misschien wel de belangrijkste vaardigheid die je moet beheersen om van je leven een natuurlijk creatieproces te kunnen maken. Het vergt veel oefening, maar je krijgt er langzamerhand steeds meer plezier in. Je krijgt er steeds meer vertrouwen en weet dat er achter elke angstmuur een schat ligt. De enige mogelijkheid om deze schat te bemachtigen is door er dwars door heen te gaan.
Dankzij alle angstmuren die ik heb verbrijzeld is mijn wereld, mijn leven steeds groter geworden. Hierdoor ontstaat de vrijheid en de mogelijkheid om oneindig veel nieuwe levensaspecten te ontdekken. Hierdoor heb ik Tussenland ontdekt. De plek waar in thuis hoor. De plek waar iedereen thuis hoort.
Jeroen Boerstra








