Natuurlijk groeien
Groeien is niets anders dan constant veranderen. Ons lichaam groeit natuurlijk zonder dat we daar over hoeven na te denken, maar dat geldt niet voor onze directe binnen en buitenwereld. Natuurlijk leven en groeien komt alleen tot stand als we ons helemaal bewust zijn van de werkelijkheid in en om ons heen. We moeten er achter zien te komen wat wij voor de wereld kunnen betekenen en wat de wereld voor ons kan betekenen. We geven dan zin en betekenis aan ons leven. We moeten streven naar een balans tussen alle tegengestelden. Dit is een natuurlijk moeten. We zijn geboren met een natuurlijke verantwoordelijkheid om te steven naar evenwicht. Helaas vinden we dit evenwicht nu nog niet terug in de wereld om ons heen. In een verre toekomst zal dit echt wel gaan veranderen. Ik hoop dat dit boek daar een beetje aan zal bijdragen. De mensenwereld is niet op een natuurlijke manier tot stand gekomen. We hebben onze vrijheid volgebouwd met oppervlakkigheden. Daarin zijn we gaan leven en hierdoor staat er in het grote mensenpark maar weinig in het teken van harmonie en saamhorigheid. Als we de wereld willen veranderen moeten we bij onszelf beginnen. Je begrijpt dat deze weg niet gemakkelijk is en dat is juist de bedoeling van het bestaan. Iets wat gemakkelijk tot stand komt heeft geen natuurlijk bestaansrecht. We gaan voor duurzaam veranderen. We moeten onszelf helemaal leeg maken, waardoor er natuurlijke vrijheid ontstaat. In deze vrijheid hebben we alle ruimte, tijd en mogelijkheden om ons op een natuurlijke manier te laten groeien. Je moet jezelf en de wereld om je heen goed verzorgen om dit te kunnen doen. Hiervoor heb ik een stappenplan gemaakt. Je moet leren vechten op een natuurlijke manier. Dat is geen oppervlakkig gevecht met behulp van wapens. Het is vooral een gevecht van loslaten, volharding, geduld, opofferen, incasseren en accepteren. De grootste vijand ben je in dit gevecht zelf. Het is je natuurlijke ik die in opstand komt tegen een oppermachtig ego. Je ego zal er alles, maar dan ook alles aan doen om je natuurlijke ik te verslaan. Je ego is gemaakt door de mensenwereld om je heen. Het is tijd om te ontdekken wie je eigenlijk echt bent!
Er zit echter nog een vervelend addertje onder het gras. Iets nieuws kan pas tot stand komen als we het oude kunnen loslaten. Een natuurlijk creatieproces valt dus altijd samen met een rouwproces. Tijdens het ontstaan van iets verdwijnt er op het zelfde moment ook iets. Dit kunnen kleine maar ook grote dingen zijn. Voordat we kunnen beginnen met natuurlijk groeien moeten we de kunst van het rouwen leren begrijpen en toepassen. Voordat we beginnen aan het creatieproces moeten we starten met het ondergaan van een rouwproces. We laten het oude achter ons.
Stappenplan natuurlijk groeien:
Stap -4) Ontkenning
Voordat je kunt beginnen met natuurlijk groeien is het belangrijk om je te realiseren dat we allemaal graag willen blijven hangen in het oude bekende. Je moet hier afstand van nemen en dat kost moeite. Je hebt een manier nodig om deze grote of kleine verandering te kunnen verwerken. Je moet weten hoe je het beste kunt rouwen om iets. We komen terecht in een rouwproces.
In je oude wereldje houd je jezelf voor de gek en doet net alsof je gelukkig bent, maar die in je hart weet je dat het anders zit. Je voelt ergens diep in jezelf een leegte die je niet goed kunt plaatsen. Door die leegte op te zoeken krijg je vervelende gevoelens die je daarom liever weg stopt. Je speelt een rol in de maatschappij die je goed onder controle hebt en leeft op de automatische piloot. Je zit vast in een oppervlakkige, nietszeggende neutrale wereld. Je kijkt uit naar weekenden, vrije tijd en vakanties. In deze fase kun je niet naar jezelf kijken, want dat is te confronterend. Je omringt jezelf met mensen (gelijkgestemden) en dingen die je leugen in stand houden. Je hebt alle avontuurlijke, risicovolle dromen ver weggestopt en kiest voor een leven vol zekerheid, veiligheid, controle en goedkeuring. Je eigen ik is onbereikbaar, want je hebt onbewust een ondoordringbare muur tussen je intuïtie en gevoel geplaatst. Je voelt via het verstand. De communicatie tussen verstand en gevoel gaat dus nog van buiten (verstand) naar binnen (gevoel) en niet van de diepte (intuïtie) naar binnen (gevoel). Door dit gemis ontwijk je de werkelijkheid en de harde waarheid en doet er onbewust alles aan om deze leugen in stand te houden. Door te beseffen dat je in de fase van ontkenning zit kun je de volgende stap maken van het rouwproces.
Stap -3: Beseffen
Als we beseffen dat we de waarheid, de werkelijkheid steeds aan het ontkennen zijn, dan beginnen we aan de volgende fase. Dit besef komt vaak door een plotselinge heftige, traumatische gebeurtenis in je leven, levenservaring of door levenswijsheid. Door bijvoorbeeld kinderen te leren hoe het leven werkt kun je ze deze levenswijsheid vroeg meegeven. Door veel te tekenen leren ze op een veilige manier met deze materie omgaan.
Door te beseffen dat je onbewust "fout"bezig was komt er veel kwaadheid naar boven. Je vraagt je af waarom het jou moest gebeuren en er ontstaat een onrechtvaardigheidsgevoel. Het s belangrijk dat je deze kwaadheid uit op een veilige manier. Schijven en tekenen zijn het meest geschikt, omdat je dan steeds meer inzicht en besef krijgt. Je moet hier doorheen zien te komen en het voelt als een waar gevecht.
Stap -2: Onderhandelen
Deze kwaadheid wil uiteindelijk veranderen in verdriet, maar door veel oude gewoontes ben je geneigd om deze nare gevoelens weg te drukken. Je hebt de grootste moeite om het oude bekende los te laten. Je probeert het oude te herstellen en je stelt je onderdanig en verliest hierdoor jezelf. Dit maakt het proces alleen nog maar moeilijker. Toch is dit een geheel natuurlijk gedrag. Veranderen is loslaten en rouwen en deze pijnlijke gevoelens zijn in het begin heel moeilijk te accepteren. Je probeert terug te krabbelen, omdat pijn nu eenmaal niet fijn is. We willen hier zo snel mogelijk van af. We leren tijdens het rouwproces niet van de pijn af te komen, maar er mee om te leren gaan. Pijn is een essentieel onderdeel van elk creatieproces.
De kans is groot dat je weer terugvalt in het oude, maar vroeg of laat kom je erachter dat je daar niet meer thuis hoort. Je klampt je krampachtig vast aan iets dat behoort tot het verleden en zit wederom gevangen in de fase van ontkenning.
Het is dus belangrijk om te volharden. Deze fase kost al je energie en levenslust. Pas als je alles hebt gegeven en niet meer verder kan, dan kom je terecht in de volgende fase. Je beseft je eigen hulpeloosheid en kwetsbaarheid. Je moet jezelf aan dit gevoel overgeven en daar moet je echt aan toe zijn. Daarna wordt alle kwaadheid en frustratie omgezet in verdriet.
Stap -1: Verdriet
Eindelijk komt alles eruit. De waarheid is hard en door verdriet te uiten laat je al je weerstand los. Je wordt langzaam leeg van binnen en staat langzaam open voor het nieuwe. Na deze fase kunnen we een start gaan maken met het natuurlijke creatieproces. Door dit verdriet en te uiten voelen we ons eenzaam en alleen. Er ontstaat een leegte in ons zijn. Dit is de meest pure vorm van vrijheid. We mogen en kunnen deze leegte straks opvullen op een voor ons natuurlijke manier. Door deze bezigheid word onze leegte gevuld met heel veel hoop. We zijn nu bijna aan het einde gekomen van het rouwproces en kunnen dan gaan beginnen met de opbouw van het natuurlijke nieuwe.
Het is belangrijk om de tijd nemen om al ons verdriet te uiten. Laat de tranen maar stromen. Door verdriet ontstaat er veel ruimte. In deze lege ruimte bouwen we straks ons Tussenland. In deze leegte die door je verdriet wordt gevormd ga je uiteindelijk wonen en leven. Dat voelt in deze fase nog heel onwerkelijk, maar alleen het grootste verdriet creëert de ruimte voor het grootste geluk.
Stap 0: Aanvaarding
We zijn nu op het nulpunt aangekomen. We hebben de verdriet fase zo'n beetje achter de rug. Verdriet hoort net als geluk bij het leven en deze moet je ook altijd dezelfde kansen geven. Dankzij deze twee tegengestelde gevoelens is alles wat daartussen ligt mogelijk. Dit maakt het leven juist kleurrijk en vitaal. Door alle vervelende en fijne gevoelens te aanvaarden ontstaat er een balans in je leven. Vanuit dit evenwicht kun je een begin maken met de opbouw van jouw Tussenland. We hebben nu inzicht gekregen in het rouwproces en hierdoor kunnen we onszelf daar op een natuurlijke manier doorheen loodsen. Bij elke nieuwe creatie hoort een vorm van rouwen. Natuurlijk groeien is alleen mogelijk als we veranderingen durven toe te laten. Het oude en vertrouwde loslaten is soms heel moeilijk. Alleen als we alle bijbehorende gevoelens kunnen aanvaarden kunnen we natuurlijk groeien. Aanvaarding is het beginpunt. Vanuit hier kunnen we verder. De wereld staat nu voor ons open. Tijd om te beginnen aan het natuurlijke creatieproces.
Stap 1: Dankbaarheid
Je kunt alleen natuurlijk groeien als je beide kanten van het leven durft te voelen. Het is heel gemakkelijk om dankbaar te zijn voor de fijne dingen in het leven, maar het is niet zo gemakkelijk als het om verdriet, pijn, ellende, onrecht en kwaadheid gaat. Het begin is daarom voor vele mensen al moeilijk. Je moet dankbaarheid afdwingen. Het voelt in het begin misschien heel onnatuurlijk om dit te doen en je ego zal je behoorlijk in de weg zitten. Je moet geen slachtoffer meer spelen en jezelf een schop onder de kont durven geven. Besef dat je door alle negatieve gevoelens en ervaringen juist meer diepte, wijsheid en inzicht geeft aan je leven. Zonder het negatieve zou het positieve niet kunnen bestaan. Achter elke angst vind je een natuurlijke schat. Zoek naar deze schatten en wees daar dankbaar voor. Zonder vallen en opstaan leer je niet lopen. Zo werkt dat met alles in het leven. Er zijn altijd twee tegengestelde krachten of energieën nodig om alles daartussen (een spanningsveld) mogelijk te maken.
Bij deze vorm van dankbaarheid is het belangrijk om te weten, dat het nog niet natuurlijk overkomt. In deze fase dwingen we onszelf om dankbaar te zijn. Het voelt diep in je hart vaak nog niet echt zo. Dit gevoel moet groeien. Door meer ervaring en inzicht in het natuurlijke creatieproces gaat komt deze dankbaarheid uiteindelijk vanuit jezelf. Probeer jezelf steeds weer te overtuigen dat je dankbaar moet zijn en overlaad jezelf met sterke argumenten. De enige die je steeds weer moet proberen te overtuigen is je ego. We gaan nu met ons oude zelfbeeld aan de slag. We hebben ons altijd vast kunnen houden aan ons ego, maar omdat we nu leegte en vrijheid hebben gecreëerd moeten we er voor zorgen dat we dit net op dezelfde manier gaan opvullen. Ons oude zelfbeeld, ego moet dus mee veranderen.
Stap 2: Loslaten
De volgende moeilijke stap om natuurlijk groeien in gang te zetten is een gevecht tegen je ego. Je ego is nu nog niets anders dan een misvormd zelfbeeld, omdat het gemaakt is door alle invloeden van een misvormde mensenwereld. Je kunt pas een gezond natuurlijk zelfbeeld ontwikkelen door beeldtaal leren te begrijpen. Met behulp van beeldtaal leer je hoe je zelfbeeld is opgebouwd. Je moet dus van een afstand naar jezelf kunnen kijken. Hiervoor moet je het ego dus leren los te laten en dat is geen eenvoudige klus. Beeldtaal is de programmeertaal van onze gehele beeldvorming. Met behulp van beeldvorming creëren we onze visie op de werkelijkheid. Hier ga ik later in het boek verder op in.
Als kind leren we al op jonge leeftijd dat we de beste moeten zijn, want anders ben je een onvoldoende. We verleren het spelen en gaan vol voor resultaat, prestatie, gemak en nuttigheid. We bouwen hierdoor een superego op. Je bent het middelpunt van het universum geworden. Bij alle situaties in het leven denken we aan het nuttigheidsaspect en het gemak voor onszelf ten koste van al het andere. Als dan iets geen nut heeft voor jou, dan is het ook niet belangrijk. Zo hebben we een gigantisch mensenpark gemaakt waarin we leven. Alleen door jezelf te durven verliezen kun je dit ego verslaan. Dit voelt als jezelf opofferen, maar hierdoor heeft je natuurlijke ik de kans om te gaan groeien. We moeten de grond gaan omwoelen om het vruchtbaar te maken. Alleen al door hier over na te denken komt je ego in opstand. Laat het gevecht beginnen! Probeer jezelf te dwingen om open te staan voor nieuwe ervaringen. Zorg dat je het hierdoor moeilijk krijgt, waardoor je jezelf bewust beperkt. Ga tegen je eigen vastgeroeste overtuigingen en meningen in. Als je bijvoorbeeld er ineens voor kiest om veganist te worden, dan zorg je er automatisch voor om anders te leren denken. Dit doe je van de een op andere dag, maar ook deze stap is een doorlopend proces. Je bent jezelf aan het opvoeden. Zie je ego als een klein verwend kind dat altijd zijn of haar zin wil hebben. Je moet dan wel streng, eerlijk en consequent zijn om dit gedrag te veranderen. Het kind staat zichzelf in de weg en dat kan alleen jij en niemand anders veranderen.
Stap 3: Overwinnen
We zitten nu midden in ons innerlijke gevecht. Ons ego heeft alle verdedigingsmechanismen ingezet om de opkomst van ons natuurlijke ik te dwarsbomen. Ons ego wil altijd gelijk hebben en het wordt heel erg kwaad als het wordt tegengesproken. Je ego zit vast aan je manier van denken, je overtuigingen en je meningen en bepaald voor het grootste gedeelte je gedrag. Koppel daarom al je denken los van je eigen ik. Wat je denkt is nog niet wie je bent. Dat moeten we in een later stadium helemaal opnieuw leren op een natuurlijke manier. Je mag best gaan walgen van je superego, want dat misvormde ding heeft niets met jezelf te maken. Langzaam maar zeker zal het krimpen, maar het blijft altijd aanwezig als een gezwel. We moeten dus altijd bewust natuurlijk leven om het niet weer te laten groeien. Tijdens deze stap hoeven we verder nog nergens over na te denken. Ons enige doel is om ons ego terecht te wijzen. We creëren steeds meer ruimte, mogelijkheden en vrijheid om straks te kunnen groeien. Het ego verliest zijn superkracht en hierdoor kan het alle blinde vlekken en onze schaduwkanten niet meer vasthouden. We kunnen ons zelfbeeld van een afstandje, dus objectief bekijken en daar kun je behoorlijk van schrikken. Alleen als je een eerlijk beeld hebt van jezelf, kun je beginnen met het natuurlijk opvullen van de vrijheid die je hebt gecreëerd. Je ziet nu duidelijk wat je zelfbeeld was en daar maken we dankbaar gebruik van. Je weet nu welke kant je niet op moet gaan en kiest voor een andere weg. Langs proefondervindelijke weg ontdekken we onze meest natuurlijke wegen. Zo vullen we en legen we onze natuurlijke vrijheid.
Stap 4: Leegmaken
Dit is voor velen de allermoeilijkste stap. Ook omdat de mensen en ego's om je heen merken dat er nu dingen veranderen. Het wordt menens. Ook die mensen gaan protesteren en kiezen de kant van jouw ego. Om echte vrijheid te creëren en te ervaren moet je jezelf helemaal leegmaken. Mensen hebben onbewust veel meer angst voor vrijheid dan voor de dood, zinloosheid, isolement of pijn. Want pure vrijheid is niets anders dan bodemloosheid, het niets, doodse stilte, anarchie en chaos. Pure vrijheid is beangstigend, omdat mensen niet weten en leren hoe ze hier meer om moeten gaan. Bij het leegmaken ben je heel veel troep aan het inleveren en daar hebben mensen een hekel aan. Het wordt pas leeg in je hoofd als je aan de grote schoonmaak van je innerlijke wereld en de buitenwereld begint. Al deze veranderingen raken ook de mensen om je heen. Bereid je daar geestelijk op voor. Mensen om je heen gaan zich anders gedragen. Leegmaken doe je dus ook in eenzaamheid. Pure vrijheid is het beginpunt van een nieuwe start en dat doe je helemaal alleen. Door een natuurlijk groeiproces kom je er achter welke mensen nog wel en welke niet bij je passen. Als ze de groei in de weg staan, dan verdwijnen ze uit je leven. Bij natuurlijk groeien ontstaat een natuurlijke selectie. Alles wat bij je past trek je aan en al het andere stoot je bewust of onbewust af.
Een natuurlijk leven bestaat uit pure vrijheid. We hebben als mensheid achter de schermen al heel veel vrijheid gewonnen, maar we vullen het nog steeds op met oneindig veel oppervlakkige rotzooi. Het is daarom tijd voor een volgende stap. Als je het heden vergelijkt met onze gewelddadige geschiedenis, dan gaat het toch steeds een beetje beter. We zijn er nog lang niet, maar er is wel sprake van een hoopvolle vooruitgang. We willen allemaal doen wat goed is en goed voelt. We zijn al zover dat we deze stap zouden kunnen maken.
Stap 5: Opvullen
We hebben nu al een beginnetje gemaakt met het natuurlijk opvullen van onze vrijheid. Om te groeien heb je inzicht nodig in het natuurlijke creatieproces. Pas als we deze eerlijk kunnen toepassen, wordt het een zelfregulerend proces. Als dit niet lukt, dan val je weer terug in oude patronen en gewoontes. Je superego wordt weer de baas en je kunt weer helemaal opnieuw beginnen. Wees dan niet boos op jezelf, want veranderen kost veel tijd en moeite. Je moet telkens weer leren opstaan als je neergaat. Natuurlijk kun je even een pauze nemen als dat gebeurt. Maar weet dat je dan snel weer in een slachtofferrol terecht komt. Het kleine verwende kind komt weer in je naar boven. Probeer de kracht te vinden om daar boven te staan. Als dit lukt, dan kun je beginnen met de opbouw van Tussenland. Dit is jouw Utopia waar je alle vrijheid, tijd, ruimte en mogelijkheden hebt om zelf iets heel moois en zinvols van je leven te maken. In Tussenland geef je betekenis aan je leven. Een wereld opgevuld met een natuurlijke waarheid, waardoor er een authentieke werkelijkheid ontstaat dankzij jou.
Een natuurlijk creatieproces begint bij het doen. Hierdoor ontstaat iets natuurlijks. Door waarneming zonder oordeel kunnen we het objectief observeren. Daarna kunnen we hierover doordenken en het laten inwerken door het in te voelen. Hierdoor ontstaat inspiratie en motivatie om door te gaan. Vervolgens komen we weer in actie en zijn we weer bij het doen beland. Het is een natuurlijke cyclus die we in het groot en in het klein overal in ons leven toe kunnen passen. Alles wat op deze manier ontstaat is levensvatbaar, duurzaam en authentiek. Je bereikt een zinvol en betekenisvol bestaan en daar zijn we uiteindelijk allemaal naar op zoek.
Stap 6: Eenheidsbewustzijn
Nu plukken wij de vruchten van onze nieuwe manier van zijn. We zijn een authentiek mens geworden en onze omgeving is een verlengstuk van onszelf geworden. We zijn in staat om alle tegenstellingen in het bestaan in balans te brengen. We hebben een eigen Tussenland gecreëerd. Dit tussengebied werkt als een filter, een buffer en zorgt dat alle harde grenzen zijn verdwenen. Je kunt je kwetsbaar opstellen zonder gekwetst te worden. Je bent eerlijk tegen jezelf en de buitenwereld. Beperkingen en tegenslagen worden creatieve superkrachten. Alles wat is, kan daar in harmonie samenwerken en staat in het teken van natuurlijke groei.
Stap 7: Betekenis
Deze laatste stap ontstaat eigenlijk vanzelf als je een groot en krachtig Tussenland hebt weten op te bouwen. Je hebt van je bestaan een levend kunstwerk gemaakt waar je nog hopelijk heel lang aan kan werken. Je hebt een natuurlijk zelfbeeld ontwikkeld en dus een gezond ego. Je hebt een ascetische levenshouding, een sterke ziel en veel naastenliefde opgebouwd. Je bent bewust onderdeel geworden van het wonder van het bestaan. Jouw Tussenland is werkelijkheid geworden in de wereld. Je hoeft mensen niet meer te overtuigen. Je hoeft geen verklaringen meer te geven. Het bestaan van Tussenland is een feit geworden. Je leeft met passie, inspiratie, verwondering, liefde, succes en geluk. Je leven heeft enorm veel zeggingskracht, waardoor je het betekenis geeft. Je voelt aan alles dat je echt leeft.
