Bij Kunstkot in Veendam hebben de kinderen het voor het zeggen:
'Ze kunnen hier gewoon kind zijn'
Liedjes over poep en diarree, knuffelen met pluizige poezen, kleien, zagen, muziek maken, dansen. Het kan en mag allemaal in het zelfbouwpretpark Kunstkot in Veendam.
,,Zingen, zingen, zingen over vieze dingen’’, zingt Jeroen Boerstra vanachter zijn keyboard. Langzaam stroomt Kunstkot in Veendam vol met jarige joppen en jetten die hier hun kinderfeestje komen vieren.
Het kunstenaarsechtpaar Wanda en Jeroen Boerstra kwam tien jaar geleden in de garage aan de Dr. Bosstraat in Veendam wonen. Geïnspireerd door videospellen zoals The Sims en Minecraft toverden ze de loods om tot een overdekte speeltuin waar kinderen de baas zijn. En de ouders? Die mogen meespelen of achterover leunen.
Gewoon kind zijn
,,Kinderen hebben heel erg behoefte aan creativiteit’’, vertelt Jeroen. ,,Hier kunnen ze gewoon kind zijn. Zij zijn de baas en ze bouwen zelf hun pretpark.’’ De tekenleraar en kunstenaar draagt een pet versierd met buttons in alle soorten en maten. Zijn ietwat vale bruine colbert zit onder de zwarte stift. Jeroen is geen clown. Zijn outfit is geen kostuum. Dit is hoe hij er elke dag bijloopt. Lekker gek, vrolijk en kleurrijk. Net als zijn vrouw Wanda.
,,Mensen kijken ons weleens vreemd aan hier in het dorp’’, zegt Wanda. Op haar hoofd rust ook een vrolijke creatie. Een rood met roze hoed, waar met draadjes allemaal ornamenten aan hangen. ,,Veendam is nog steeds niet helemaal aan ons gewend.’’
Zelfgebouwde speeltoestellen
In de kattenkamer, eigenlijk de woonkamer van Wanda en Jeroen, liggen zes poezenbeesten te luieren. Kinderen mogen hier, mits ze rustig zijn, met de katten spelen. In wat voorheen de autoshowroom was, wordt rustig geknutseld. Achterin het pand, daar waar vroeger de garage zat, staan de speeltoestellen die door Jeroen en Wanda zijn gebouwd en geschilderd. Bijvoorbeeld een kop-van-jut en een ouderwetse knikkerbaan. Alles wordt gemaakt van gerecycled materiaal. Wat de kinderen maken mogen ze gewoon mee naar huis nemen.
Jeroen was jarenlang projectleider in de scheepsbouw. Tot hij een burn-out kreeg. Zijn huisarts raadde hem aan weer leuke dingen te gaan doen. Hij veranderde van koers, ging muziek maken op straat en schilderen. ,,Kinderen kwamen op me af, ik kreeg opdrachten van gemeenten, mensen vroegen of ik kinderfeestjes deed en ik ontmoette Wanda.’’ Het stel trouwde en begon tien jaar geleden in Veendam een nieuw leven.
‘Ballorig zijn ze inmiddels ontgroeid’
Marloes, een van de weinige volwassenen in het pand, is hier voor het feestje van haar zesjarige dochter. ,,Normaal gesproken organiseer ik thuis kinderfeestjes. We zitten nu middenin een verhuizing dus dat leek me niet handig. Amber wilde hier graag heen. Ik hoef zelf niets te doen en de kinderen vermaken zich prima.’’
Met een kopje thee in haar hand wacht Marion rustig af tot haar kroost is uitgespeeld. Zoon Robin en zijn vriend Marijn vieren samen hun verjaardag. ,,De overdekte speeltuin Ballorig zijn ze inmiddels ontgroeid. Hier waren we nog nooit geweest.’’
Knikkerbaan
Veendammers vinden het stel misschien opvallend, de kinderen zijn fan. Ze noemen Jeroen liefkozend de gekke meneer die alles weet.
Bij de knikkerbaan vangt een klein meisje de knikkers op die haar oma naar beneden laat roetsjen. Ze hebben een brede lach op hun gezicht. Niet alleen de kinderen kunnen hier weer even kind zijn. Volwassenen stiekem ook.
Patriecia Kolthof
Verslaggever Dagblad van het Noorden
