Jezelf herkennen

Jezelf herkennen

Het woord zegt het al. Jezelf her-kennen is hetzelfde als het "weer weten" wie je bent. Alles wat je bent ligt al in jezelf besloten. Als kind wist je al goed wie je was, maar doordat er zoveel van kinderen wordt verwacht kon je er op dat moment nog niets mee. Helaas moeten kinderen zich op een aangeleerde manier gedragen om waardering te krijgen. Ze worden gedwongen zich aan te passen aan het beeld dat anderen van hun hebben. Als je je toch anders gedraagt, dan schaven ze dat gedrag bij. Uiteindelijk worden we op deze manier geen kunstwerken maar producten. Zo werkt het opvoed en schoolsysteem nog steeds. Ouders en leerkrachten handelen naar beste weten en het is ook niet eerlijk om ze daar de schuld van te geven, want ze waren of zijn onbewust onbekwaam. Ze konden niet anders omdat ze geen betere gereedschappen voor handen hadden. Het systeem moet natuurlijk wel veranderen. We moeten bewust en bekwaam worden met z'n allen. Als we onszelf willen herkennen, dan moeten we terug naar onze kindertijd.

Door je beelden voor te stellen uit je kindertijd (visualiseren) kom je weer terug bij het kind in jezelf. Het kind in jezelf vind je in je allerdiepste kern in de ruimte rondom je gevoel. Dit is het oneindige gebied waar je intuïtie woont. Kinderen leven vooral onbewust, levenslustig, vol verwondering en heel spontaan. Dit zijn allemaal eigenschappen van onze intuïtie. Er is een handige en veilige manier om weer terug te keren naar deze ruimte waar het kind in ons woont. Pak een potlood en papier en begin te tekenen. Alle kinderen beginnen op zeer jonge leeftijd met tekenen. Dit doen ze helemaal uit zichzelf en daar is een reden voor. Kinderen zijn nog niet zo lang geleden geboren en alles wat met het leven te maken heeft is nog nieuw. Ze zijn in een lichaam terechtgekomen. Ze denken, voelen en willen bepaalde dingen wel en niet. Ook zijn ze op een vreemde planeet terechtgekomen. Het is maar een vreemde enge toestand allemaal. Door te tekenen leren kinderen hoe ze dit allemaal een plekje kunnen geven zodat het begrijpelijk wordt. Een tekening is een verzamelplaats van al hun gedachten, gevoelens, ervaringen, hersenspinsels. Het is de enige plek waar alles op een veilige manier kan en mag samenkomen. Deze plek oordeelt niet. Er is daar geel goed en geen fout, maar een balans tussen deze twee. De tekening is dus een hele andere wereld dan de wereld om ons heen en de wereld in ons hoofd. In de wereld om ons een wordt voor ons bepaald als kind wat goed en fout is. In de wereld in ons hoofd is het nog één grote warboel, omdat onze intuïtie soms hele andere dingen verteld dan wat de mensen om ons heen zeggen. Als kind worden we in ons huidige leefsysteem compleet uit elkaar getrokken. We staan juist op deze leeftijd dicht bij onszelf, maar we mogen er van de buitenwereld niets mee doen. De nadruk ligt op het ontwikkelen van het verstand en niet op het ontcijferen van onze intuïtie.

Als kind weten we precies wie we zijn, maar de buitenwereld ontkent dat en overtuigt je van iets anders. Kinderen hebben niet de kracht en de macht om het tegen de grote mensenwereld op te nemen en gedragen zich uiteindelijk zoals het van hun verwacht wordt. Hierdoor groeit iedereen ver van zichzelf af. Om er weer achter te komen wie je bent en wat je wil moeten we al onze misvormingen, schaduwkanten en blinde vlekken zien te vinden. Door te tekenen begin je aan dit proces.

Alleen als je jezelf herkent kun je echt gelukkig zijn. Ieder mens wil uiteindelijk gelukkig zijn, maar als je jezelf niet herkent, dan lukt je dat nooit. Geluk kun je namelijk niet nastreven. Geluk kan nooit een doel zijn. Geluk ontstaat als je zinvol bezig bent met iets. Mensen verwarren een goed eindresultaat of een bepaalde prestatie vaak met geluk, maar dit is juist het einde van het geluk. Geluk ontstaat aan de zijlijn tijdens het verlangen of tijdens de reis naar iets. Als je iets hebt dan is het verlangen ernaar weg. Geluk komt tevoorschijn tijdens elk natuurlijk creatieproces. Pas als je voor jezelf zinvol bezig bent, dan komt het geluk om het hoekje kijken. Creativiteit en geluk gaan namelijk hand in hand door het leven. Je kunt ook heel gelukkig zijn als alles je tegen zit in het leven. Als je weet wie je bent en jezelf weer herkent dan zijn alle omstandigheden waarin je zit maar bijzaak. Hoe meer weerstand en beperkingen je krijgt, hoe creatiever je wordt. Met creativiteit bedoel ik natuurlijke creativiteit en geen bedachte kunstmatig opgewekte creativiteit.

Ons ware verlangen die vanuit onze intuïtie naar boven komt wil je de weg wijzen die je hebt te gaan. Deze verlangens zijn altijd gekoppeld aan je kwaliteiten. Deze kunnen alleen tot uiting komen als je alle schijnverlangens leert los te laten. Schijnverlangens hebben altijd te maken met het streven naar geluk. Je kunt dit streven alleen loslaten als je zinvol bezig bent en zelf betekenis geeft aan je leven. Je moet je leven dus je leven be-tekenen om zinvol te kunnen zijn. We moeten voor onszelf een werkelijkheid creëren waarin we zinvol bezig zijn en al onze verlangens tot uiting kunnen komen en worden verwerkt. Deze werkelijkheid bestaat nu nog niet in de echte wereld, maar dat moet en kun je zelf veranderen. Kinderen beginnen onbewust met het ontwerpen en uitvinden van deze wereld. Dit doen ze door te tekenen. Alles wat ze weten en ervaren voegen ze samen en maken er een harmonisch geheel van. Werkelijkheden ontstaan door beeldtaal. Hiermee voeden we onze verbeeldingskracht. Door de wereld niet te zien zoals het is, maar door je eigen ontwerp te maken, kun je een eigen Tussenland creëren in de echte wereld. Door veel te tekenen ben je deze wereld aan het uitvinden. Daarnaast gooi je je oude hulpmiddelen zoals schrijven en lezen in de strijd om steeds meer kennis te verzamelen. Deze nieuwe kennis voegen we toe aan oude kennis en we zetten deze weer om in nieuwe ervaringen.

Door actief met onze buitenwereld en onze binnenwereld bezig te zijn komt onze creativiteit en het geluk om het hoekje kijken. Als een Albert Einstein zijn we op een groot schoolbord onze eigen theorieën aan het bedenken en aan het uitvinden. Daarna proberen we deze uit in de praktijk. Op deze manier zijn we aan het spelen en aan het experimenteren in het leven. Het kind in jezelf mag weer leven. Dit kind is niets anders dan onze intuïtie. Vanuit onze diepste diepte leeft dit kind in een oneindige ruimte in ons onderbewuste. Als je dit kind serieus neemt en echt naar hem of haar luistert, dan herken je jezelf weer. Doordat je nu volwassen bent kun je het kind in jezelf beschermen. We hoeven niet meer te luisteren naar onze omgeving die zo graag wil bepalen hoe we ons moeten gedragen en wie we zijn. Diep in ons hart weten we dit al en alleen het kind in ons kan ons dat vertellen. Als je dit kind laat spelen in je hoofd en in de wereld, dan kun je beginnen met de opbouw van je eigen Tussenland. Tijdens deze opbouw vind je het geluk aan je zij. Spelen heeft niets met een eindresultaat of een prestatie te maken. Door een natuurlijk creatieproces is alles goed, dus daar hoef je totaal niet mee bezig te zijn. Alle prestatiedrang, alles stress, alle dwanggedachten, schuldgevoelens, schaamte en angst verdwijnt en er komt een stralend, gezond en gelukkig kind voor in de plaats. Dat kind dat ben jij. Je weet eindelijk weer wie je diep van binnen bent. Je bent weer instaat om jezelf te herkennen.

Jeroen Boerstra