Contact maken

Contact maken
Kinderen weten als geen ander hoe belangrijk contact maken is. Ze spelen contactspelletjes zoals tikkertje en hebben verder geen toeters en bellen nodig om zich te vermaken. Samen spelen is niets anders dan een verbinding tot stand brengen. Als dat lukt, dan geeft dat een goed gevoel. Wat je dan doet is dan eigenlijk bijzaak. Het gaat om het contact maken zelf. Een spelletjes, een probleem, een gemeenschappelijk doen of wat dan ook zijn natuurlijke hulpmiddelen om dit voor elkaar te krijgen. Een mens is gemaakt om oneindig veel eerlijke contacten tot stand te brengen. Niet alleen met andere mensen, maar ook met zichzelf, het leven en de wereld. Het is belangrijk dat er sprake is van een echt klik. Als de klik niet echt is, dan is er geen natuurlijk contact. Door toneel te spelen en te liegen zal er nooit een verbinding tot stand komen. Dat is een gemiste kans en je kan daarom beter altijd eerlijk zijn.

Het moment van echt contact gebeurt precies op het grensgebied. Oppervlakkig contact vindt plaat op een grenslijn. Alles signalen en ervaringen van binnen en buiten kunnen dan niet verwerkt worden. Er is een rechtstreekse verbinding tussen je binnen en buiten wereld. Tussen subject en object. Als je op deze manier contact hebt met een ander mens, dan praat je langs elkaar heen. Deze vorm van oppervlakkige communicatie vind je veel in de wereld. Dit komt omdat het grensgebied waarop het contact plaatsvindt slechts een dunne lijn is. Voor echte communicatie is het nodig om dit grensgebied zo groot mogelijk te maken. We maken van een dunne grenslijn een groot grensgebied. Hierdoor kan het contact goed inwerken en verwerkt worden. Hoe groter het grensgebied wordt, hoe meer we de verbinding kunnen laten samensmelten. Contact maken betekent dan éénwording.

Dit Tussengebied is natuurlijk Tussenland. We staan hier in verbinding met alles om ons heen. Alle grenzen zijn verdwenen, omdat we van alle grenzen één groot gebied hebben gemaakt. Elke grens valt weg en er is sprake van een eenheidsbewustzijn. In dit tussengebied kunnen we veilig kwetsbaar zijn. Doordat het gebied groot is kan alles van binnen en buiten daar naartoe stromen. Tussenland is een verwerkingsgebied. Hier kunnen we ontdekken, puzzelen, experimenteren, spelen, ervaren, leren en begrijpen. Je komt er daar achter wat jij wil van het leven en wat het leven wil van jou. Hierdoor kun je doelbewust en zinvol door het leven gaan. Tussenland werkt als buffer. Je hebt hierdoor geen grenzen meer nodig. Tegenslagen en problemen komen ook gewoon in dit tussengebied terecht en daar lossen ze op in nieuwe ideeën, inzichten en oplossingen.

Je maakt daar heel gemakkelijk contact, dus ook met je grootste angsten. Tussenland werkt als een filtersysteem en je kunt de echte noodzakelijke angsten onderscheiden van de schijnangsten die je jezelf hebt aangepraat. Hierdoor durf je gemakkelijker risico's te nemen. Je durft het echt levensavontuur op te zoeken.

Doordat je leeft zonder grenzen gaat er letterlijk een nieuwe wereld voor je open. Je ervaart de werking van het natuurlijke creatieproces. Je staat in contact met alles in en om je heen en het mooie is dat je niet bang hoeft te zijn voor al deze prikkels, want je leeft in een buffer. Doordat je zelf deze filter bent geworden ervaar je een natuurlijke selectie van alle dingen die je op dat moment nodig hebt. Je hoeft niet voor alles te kiezen. Tussenland zorgt voor de juiste samenstellingen van alle prikkels die je steeds verder helpen.

Je hebt voelsprieten gekregen en deze tasten alle werkelijkheden af opzoek naar de juiste weg. Je staat in contact met anderen, met jezelf, met het ongrijpbare, het onbewuste, het bewuste, je verstand, je gevoel, het universum, met de natuur, etc. Waardoor je leven een aaneenschakeling is van verwondering en inspiratie. Wat voorheen negatief of positief was wordt nu samengebracht en het resultaat is dan altijd goed. Alleen door de grenslijnen te veranderen in één groot grensgebied, verdwijnen alle grenzen en kan er eerlijk contact bestaan met alles waar we als mens mee te maken krijgen.

Jeroen Boerstra